Świątynia została zbudowana w 1828 r. jako greckokatolicka cerkiew filialna Przemienienia Pańskiego, z inicjatywy Tekli z Bogdańskich Pohoreckiej. Odnawiana w latach 1929 i 1970, częściowo zatraciła cechy stylowe. Jest to świątynia drewniana o konstrukcji zrębowej, na rzucie wydłużonego ośmioboku, w przeszłości z zaznaczonym układem trójdzielnym. Podczas remontu (1970) oszalowano iluzjonistyczną polichromię z 1 poł. XIX w. o motywach architektonicznych ze scenami Ukrzyżowania i Zmartwychwstania, zmieniono też zwieńczenie kalenicowego, ośmiopołaciowego dachu. Zachowały się drewniane epitafia inskrypcyjne Tekli z Bogdańskich Pohoreckiej (zm. 1846) i Ludwika Wysockiego (zm. 1848), warto je zobaczyć. W 1970 r. cerkiew zamieniono na rzymskokatolicki kościół filialny Zwiastowania Najświętszej Marii Panny. Kopułę zastąpiła wówczas wieżyczka.