Murowany dwór powstał w 1845 r. z inicjatywy Edwarda Sękowskiego. Nie uległ dewastacji za czasów PRL-u i w dalszym ciągu należy do rodziny Sękowskich. Dwór jest parterowy, dwutraktowy, pierwotnie składał się z pięciu pomieszczeń i sieni. Staraniem Franciszka Ksawerego Goedla ok. 1890 r. dobudowano ceglaną, podpiwniczoną cześć zachodnią. W 1920 r. przebudowano na potrzeby mieszkalne strych i podniesiono 4-spadowy, kryty dachówką dach z lukarnami (okienkami w dachu doświetlającymi poddasze). Elewacja frontowa ma ganek, balkonik facjatki wspiera się na 4 filarach. Wewnątrz dworu znajdują się belkowane stropy oraz drewniane podłogi z desek dębowych ułożonych w kwadraty. Z wyposażenia godna uwagi jest komoda roboty kolbuszowskiej (XVIII w.) oraz dwa obrazy – pejzaże późnoklasycystyczne (jeden z 1837 r.). Wewnątrz znajdują się pochodzące ze zniszczonego dworu w Witryłowie dwa portrety członków rodziny Fredrów (XVIII w.), a także portret w stylu biedermeierowskim Tekli z Grodzickich Sękowskiej. W latach 30. XX w. we dworze przebywał lwowski chemik, technolog prof. Kazimierz Kling (1885–1942). Gościli tu także m.in. prezydent Ignacy Mościcki i pisarz Melchior Wańkowicz.