Stojąca nieopodal drewnianego budynku Pijalni Wód piękna, zadaszona estrada, świetnie komponuje się z otoczeniem Parku Zdrojowego . Elementy nawiązujące do stylu podhalańskiego wykonano wprawdzie w warszawskiej fabryce Martensa i Daaba, jednak doskonale wpisują się w szwajcarsko-uzdrowiskowy styl, dominujący w kurortach na przełomie wieków XIX i XX.

Drewnianą konstrukcję umieszczono na kamienno-ceglanym podpiwniczeniu. Ozdobiony lirami dach przykryto gontem, na ścianach zobaczyć możemy zdobnie nabijane ćwieki, ornamenty z motywami promieni i inne dzieła sztuki snycerskiej. Ostatnie prace konserwatorskie i restauratorskie (2005-2007) przywróciły budynkowi świetność.

Muszla koncertowa jest jednym z najbardziej znanych i odwiedzanych miejsc w Ciechocinku. To na jej deskach odbywają się w sezonie wiosenno-letnim poranne sobotnio-niedzielne koncerty reaktywowanej ostatnio uzdrowiskowej orkiestry. Także tutaj mają miejsce najciekawsze wydarzenia kulturalne, jak np. koncert inauguracyjny dorocznego Festiwalu Pieśni Operowej i Operetkowej czy Festiwal Piosenki Młodzieży Niepełnosprawnej.

Warto wiedzieć: W wielu krążących po sieci tekstach można zetknąć się z informacją, że ciechocińską muszlę koncertową wybudowali górale, ci sami, którzy mieli złożyć z modrzewiowych bali miejscową cerkiew . Jedynym łącznikiem obu budowli jest jednak wyłącznie osoba ich projektanta – rosyjskiego architekta i wykładowcy Politechniki Warszawskiej - Waldemara Piotra Feddersa. Od 1907 r. Fedders był członkiem komitetu zarządzającego uzdrowiskiem w Ciechocinku. Do jego ciekawszych realizacji w mieście należą także Łazienki Skarbowe , a w innych miastach m.in. cerkiew pw. Jana Klimaka w Warszawie  czy dawna cerkiew (ob. kościół Przemienienia Pańskiego ) w Pruszkowie-Tworkach.