Monumentalny budynek Łazienek III znajdujący się przy Parterach Hellwiga został wzniesiony w stylu klasycystyczno-eklektycznym w latach 1898-1900. Jego projektantem był arch. Julian Majewski.

Łazienki błotne nr 3 nazywano Bankowymi, w odróżnieniu od wcześniej wybudowanych Łazienek Komitetowych  i Łazienek Skarbowych, które po 1910 r. zostały rozebrane i postawione od nowa, ale na zasadzie kontynuacji nadal noszą nazwę „Łazienki nr 2”. Część maszyn i kotłów do wyposażenia nowoczesnego zakładu zabiegowego sprowadzono z Warszawy, porcelanowe (!) wanny aż z okolic Karlsbadu, a różne urządzenia potrzebne do podgrzewania borowiny, z Pilzna.

Wewnątrz znajdowało się 27 pokoi zabiegowych z przebieralniami. 4% solankę dostarczano specjalną pompą z otworu oddalonego o ok. 150 m. Nowatorskim, jak na owe czasy, rozwiązaniem była mechaniczna wentylacja całego gmachu. Dodatkowo, jak czytamy na jednej z plansz w niewielkim muzeum , urządzonym w nieużywanej części warzelni soli: „Dynamomaszyna ustawiona w sali maszynowni, dawała światło 40 łukowym lampom na ulicach i w parku oraz 200 żarowym lampom w różnych obiektach: teatrze, łazienkach i czytelni”.

Dziś piękny, ozdobiony ryzalitami budynek z charakterystyczną tarczą zegarową na dekoracyjnym szczycie, powoli niszczeje. Zabytkowy kompleks już w 2008 r. został sprzedany prywatnemu inwestorowi, a uzyskane pieniądze pozwoliły Przedsiębiorstwu „Uzdrowisko Ciechocinek” dokończyć remont Łazienek nr 4 . Niestety, samym Łazienkom nr 3 transakcja nie wyszła na dobre.