Kilkaset metrów na wschód od wsi, w zboczu doliny rzeki Płoni znajduje się długi na 700 m wąwóz. Występują tu niezwykle rzadko spotykane na polskich nizinach formy geomorfologiczne. Na stokach jaru stoją blisko 4-metrowej wysokości skały! Pod względem geologicznym to młodziutkie zlepieńce, powstałe na miejscu, a nie przywleczone z północy przez lądolód. Utworzone są z piasków i żwirów zestalonych węglanem wapnia, pochodzącym z glin zwałowych. Pełna nazwa rezerwatu - "Skalisty Jar Libberta" - wiąże się z osobą niemieckiego botanika badającego to miejsce w latach 30. XX w.

To piękne miejsce niestety omija wychodzący z Równego niebieski szlak turystyczny. Na rozwidleniu polnych dróg, za zabudowaniami dawnego PGR-u należy skręcić w lewo. W miejscu, gdzie zaczyna się las, teren zaczyna gwałtownie opadać - to początek Jaru Libberta. Aby dojść do skałek, należy cierpliwie przedzierać się przez leśny gąszcz. Uwaga! Brak ścieżki, a w dnie wąwozu leżą liczne kamienie wymyte przez wody rwące tędy w czasie ulewnych deszczów.