Korzeniów znajduje się około 5 km od zamku w Przecławiu. Początki wsi sięgają pierwszej połowy XIV wieku i w czasie swej historii była własnością wielu rodów szlacheckich. Odnotować warto, że jednym z dziedziców Korzeniowa był Jan, w prostej linii wnuk Zawiszy Czarnego z rodu Sulimów. Kolejni właściciele rozbudowywali majątek wraz z folwarkiem, który przechodził w kolejne władanie: Klemensa z Zasowa ,Tarnowskich, Ostrogskich, Pasławskich, Lubomirskich czy Sanguszków.

Obecny stylowy dworek wzniósł w roku 1880 Kazimierz Wilczyński a rozbudował Jan Steczkowski, Minister Skarbu. W 1934 roku majątek przekazano na rzecz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ten z kolei odsprzedał go hrabiemu Zgórniakowi a potem przez pewien czas właścicielem dworku był Antoni Potocki, który nosił się z zamiarem poślubienia Marii Rey, córki Mieczysława Reya. Małżeństwo nie doszło do skutku i Antoni sprzedał Korzeniów. Ostatnim właścicielem Korzeniowa był przedsiębiorca naftowy Szerauc,który mieszkał w majątku od 1937 do 1945 roku. Pochowany jest na niewielkim cmentarzyku zwanym "Babi mór". Po jego śmierci majątek przeszedł na własność Państwowego Funduszu Ziemi.

Dworek przebudowano na początku XIX wieku w stylu klasycystycznym: murowany, parterowy, z czterokolumnowym portykiem od frontu. Dwór otoczony jest parkiem. Powierzchnia całego kompleksu wynosi 16,9 ha w tym około 4 ha stanowią stawy. Przy jednym z nich znajduje się figura Matki Boskiej. Legenda głosi o utopionym w tym miejscu małym dziecku, którego zjawa pojawiała się w parku. Po wzniesieniu figurki zjawa przestała się ukazywać. Do czerwca 2010 roku w dworku mieścił się Zespół Szkół Publicznych.