Wschodnio-południowe tereny Polski dla jednych kryją w sobie niezwykłą magię dla innych są miejscem gdzie, mówiąc potocznie, wrony zawracają. Według mnie rejony te są niezwykłe, trochę dzikie i nieodkryte, pełne zakamarków, do których, na szczęście, nie wdarła się jeszcze komercja. Pełne są rowniez tajemnic i zagadek czekających na to, by je odkryć. Kilka takich „zagadek” przyjęło formę namacalnych obiektów rozsianych w niewielkich miejscowościach w okolicach Przemyśla. Co więcej, formę z pozoru mało atrakcyjną i w dodatku zakamuflowaną. Jednak dla osób spragnionych ciekawostek oraz powiewu przeszłości, wycieczka śladami średniowiecznych grodzisk i umocnień, będzie niczym podróż wehikułem czasu.

Tereny Pogórza Przemyskiego zamieszkałe były już w średniowieczu. A ponieważ rejon ten nie zaliczał się do spokojnych z powodu zagrożenia najazdami m.in. Tatarów, grodziska dodatkowo wspomagały systemy wałów i umocnień, wykorzystujących naturalne ukształtowanie terenu. Do czasów obecnych z dawnych grodów niewiele się zachowało. Ich pozostałości to kopce lub mocno porośnięte wzniesienia otoczone wałami. Ich tropienie rozpoczynamy kierując się z Przemyśla w stronę Kalwarii Pacławskiej. Ze względu na lokalizację oraz oddalenie od siebie poszczególnych obiektów trasę tę najwygodniej realizować jadąc częściowo rowerem lub samochodem, jednakże położenie niektórych z nich wymaga dojścia pieszo. Oczywiście możliwe jest też przemierzenie całości pieszo.

W Sierakoścach skręcamy w prawo w kierunku Sólcy. Tutaj nietrudno odnaleźć ślady średniowiecza, gdyż na zupełnie płaskim terenie pojawia się niewielki kopiec- fragment średniowiecznego systemu obronnego. Z Sólcy wracamy na drogę prowadzącą do Kalwarii i zatrzymujemy się w Nowych Sadach. W centrum tej miejscowości znajduje się zarośnięte drzewami wzniesienie - pozostałość średniowiecznego grodziska. Co ciekawe to ukształtowanie terenu w celach obronny zostało wykorzystane kilka wieków po średniowieczu. W okolicy XVII stulecia u podnóża wzniesienia wybudowano  fort, którego fragmenty zachowały się do dziś.

Z Nowych Sadów udajemy się do Kalwarii Pacławskiej, a stąd pieszo żółtym szlakiem wiodącym przez rezerwat do pustelni św. Marii Magdaleny. W miejscu tym również w wiekach średnich - według badań archeologicznych od VIII do XII wieku istniało grodzisko wraz z podgrodziem. Warto zatem zwrócić uwagę na strome podejście do miejsca gdzie obecnie znajduje się pustelnie. Wzniesienie to otoczone jest trzema pierścieniami wałów. Z pustelni św. Marii Magdaleny wracamy do Kalwarii Pacławskiej, skąd wyruszamy do Rybotycz. W centrum tej miejscowości skręcamy w prawo w uliczkę prowadzącą do niestety zanikającej wsi Kopyśno i na szczyt Kopystanki. Przy wzniesieniu tym również istniało średniowieczne grodzisko, datowane na wieki XI-XIII. I tak naszą eskapadę zakończyć możemy dumając o dawnych czasach podczas podziwiania pięknego widoku ze szczytu Kopystanki.