Wit Stwosz przybył do Krakowa na zaproszenie rajców miejskich. To oni chcieli wraz z mieszkańcami Krakowa, aby najważniejszą świątynię krakowską - kościół Mariacki - ozdobił najpiękniejszy ołtarz. Poprzedni został zniszczony w wyniku trzęsienia ziemi w 1443 r.

Długo zastanawiano się nad wyborem artysty, którego dzieło przewyższyłoby dzieła znajdujące się w katedrze. Wszakże chodziło o główny kościół mieszczan krakowskich. Ostatecznie wybrano mistrza ze Szwabi - Wita Stwosza. Oczywiście największe swoje dzieło Stwosz wykonał dla kościoła Mariackiego. Zamknięty ołtarz to przepiękny penaptyk ze scenami z życia Chrystusa i Matki Bożej w postaci płaskorzeźb. Kiedy ołtarz jest otwarty widzimy sześć scen radosnych Matki Bożej płaskorzeźbione na skrzydłach szafy ołtarzowej, a wewnątrz szafy główną scenę - zaśnięcie w otoczeniu apostołów, a nieco wyżej Wniebowzięcie. Na samej górze zobaczymy scenę koronacji na Królową Nieba i Ziemi.

Ale zanim wejdziemy do kościoła spójrzmy najpierw na elewację jednej z kamienic stojących przy pl. Mariackim. Zobaczymy tam kopię dzieła pt: "Ogrójec", wykonanego na cmentarz wokół kościoła, także przez Wita Stwosza. Idąc na Wawel nie możemy ominąć kościoła św. Trójcy. Tam w prezbiterium znajduje się płyta nagrobna Kallimacha- wychowawcy królewskich dzieci, którą również projektował nasz artysta.

Przy ulicy Grodzkiej, którą dalej udajemy się w kierunku zamku na Wawelu stoi dom, w którym mieszkał artysta. Na samym zamku, w katedrze warto zwrócić uwagę na nagrobek króla Kazimierza Jagiellończyka, wielkie dzieło Wita i Huberta z Passawy. Nasz artysta nawet podpisał się na tym nagrobku. Idąc dalej pod wzgórzem znajdziemy kościół Bernardynów. Znajduje się tam św. Anna Samotrzeć, która też podobno jest dziełem szkoły Wita Stwosza.