Roman Włodek (ur. 1873, zg. 13 czerwca 1915 w czasie szarży pod Rokitną) – podporucznik kawalerii Legionów Polskich. Ostatni potomek starodawnej polskiej rodziny herbu Prawdzic, wychowany w Warszawie, zamieszkał w Galicji. Po ukończeniu studiów prawniczych pracował jako sędzia we Lwowie. Odbył służbę w Cesarskiej i Królewskiej Armii awansując na podporucznika artylerii konnej. Po wybuchu wojny zaciągnął się do kawalerii. Przydzielony został do 2 szwadronu Zbigniewa Dunin-Wąsowicza, który później rozwinął się w 2 Pułk Ułanów Legionowych. Brał udział w walkach w Karpatach. Dowodził IV plutonem szwadronu. W szarży pod Rokitną jechał tuż za rotmistrzem Zbigniewem Dunin-Wąsowiczem. Po jego upadku i śmierci prowadził szarżę szwadronu dalej. Wkrótce padł śmiertelnie raniony w usta. Roman Włodek jest pochowany w zbiorowej mogile rokitniańczyków na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ich uroczysty pogrzeb w Krakowie odbył się 25 lutego 1923. Pośmiertnie odznaczony Virtuti Militari kl. V i Krzyżem Niepodległości.

Hołd oddało 1 osób