Aleksander Bernatowicz (ur. 1855[1] na Wileńszczyźnie, zm. 11 marca 1920 w Warszawie) – doktor medycyny, generał lekarz Armii Imperium Rosyjskiego i generał brygady Wojska Polskiego. Uczęszczał do Gimnazjum Męskiego w Lublinie, a potem studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Kijowskiego. Doktoryzował się na Akademii Medycznej w Sankt Petersburgu. Od 5 lutego 1877 pełnił służbę w armii rosyjskiej i uzyskał w niej stopień generała lekarza. W 1913 był naczelnym lekarzem VI Korpusu Armijnego w Łomży. W 1917 został naczelnym lekarzem I Korpusu Polskiego w Rosji oraz inspektorem sanitarnym rejonu zajętego przez Wojsko Polskie. 12 grudnia 1918 na własną prośbę przyjęty został do Wojska Polskiego w stopniu generała podporucznika lekarza i mianowany szefem sanitarnym Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W 1919 pełnił funkcję inspektora sanitarnego Frontu Litewsko-Białoruskiego.

Hołd oddało 1 osób