Adam Gruca (ur. 3 grudnia 1893 w Majdanie Sieniawskim, zm.3 czerwca 1983 w Warszawie) – lekarz ortopeda, profesor medycyny. W latach 1931-1939 pracował jako ordynator Oddziału Chirurgicznego Szpitala Ubezpieczalni Społecznej we Lwowie. W kampanii wrześniowej brał udział w obronie Lwowa - był naczelnym chirurgiem szpitala wojskowego mieszczącego się w gmachu głównym Politechniki Lwowskiej. W okresie pierwszej okupacji sowieckiej (1939-1941) był kierownikiem Kliniki Chirurgii Ogólnej Lwowskiego Instytutu Medycznego, pełniąc jednocześnie funkcję szefa sanitarnego w Komendzie Obszaru ZWZ. W czasie okupacji niemieckiej (od lipca 1941) pracował jako wykładowca medycznych kursów zawodowych we Lwowie. Zagrożony aresztowaniem przez Niemców i śmiercią ze strony UPA we wrześniu 1943 opuścił Lwów i ukrywał się w Kalwarii Zebrzydowskiej. Po wojnie był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, kierownikiem Katedry i III Kliniki Ortopedycznej AM w Warszawie. Był członkiem PAU, członkiem rzeczywistym PAN.

Hołd oddało 5 osób