Bronisław Dembiński (1858 -1939) –historyk, profesor uniwersytetów Lwowskiego, Warszawskiego i Poznańskiego, rektor Uniwersytetu Lwowskiego, działacz państwowy. Od 1916 na Uniwersytecie Warszawskim przez trzy lata kierował Katedrą Nowożytnej Historii Polski i Powszechnej. W latach 1919-1922 sprawował mandat posła do Sejmu Ustawodawczego. Był także dyrektorem Departamentu Wyznań w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Stał na czele polskiej grupy Unii Międzyparlamentarnej i Międzynarodowej Unii Stowarzyszeń Ligi Narodów. W 1923 został profesorem Uniwersytetu Poznańskiego i kierownikiem Katedry Historii Powszechnej.W 1900 został członkiem-korespondentem, a w 1917 członkiem czynnym AU , był także członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Od 1887 członek-korespondent, a później prezes Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W 1921 został członkiem czynnym Towarzystwa Naukowego we Lwowie, był ponadto członkiem honorowym Towarzystwa Naukowego w Toruniu. Uniwersytet w Oxfordzie i Uniwersytet Warszawski nadały mu doktoraty honoris causa. Był odznaczony Krzyżem Komandorskim i Komandorskim z Gwiazdą Orderu Polonia Restituta, czeskim Orderem Lwa Białego III stopnia, papieskim Orderem Św. Grzegorza, Krzyżem Oficerskim francuskiej Legii Honorowej, złotym medalem Alliance Francaise. Brał aktywny udział w pracach III Zjazdu Historyków Polskich w Krakowie (1900) oraz Międzynarodowych Zjazdów Historyków w Rzymie (1903), Brukseli (1923), Oslo (1928), Warszawie (1933) i Zurychu (1938).

Hołd oddało 0 osób