Krystyna Zielińska-Zarzycka (1924-2007) – dziennikarka, polityk, żydowskiego pochodzenia, posłanka na Sejm PRL IX kadencji. Studiowała na Wydziale Filozoficzno-Społecznym i Wydziale Dziennikarskim Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1954 uzyskała dyplom magistra dziennikarstwa. W latach 1950–1989 była związana z Polskim Radiem (z przerwą w latach 1955–1957, kiedy pracowała w Polskiej Agencji Prasowej, m.in. jako korespondentka w Sofii). Zajmowała się przede wszystkim tematyką społeczną. Poruszała też zagadnienia konsumenckie. W Programie I Polskiego Radia prowadziła Sygnały dnia, cykliczną audycję Obserwacje Krystyny Zielińskiej w sobotnie poranki, rozmowy z rolnikami. Miała w dorobku m.in. cykl filmów dokumentalnych Z pamiętnika szalonej gospodyni (do tekstów Agnieszki Osieckiej, z muzyką Seweryna Krajewskiego), kilka pozycji książkowych (Ludzie pierwszego szeregu, 1957; zbiory felietonów Karnet nie z balu, 1985, Życie na gorąco, 1986, Pączek na srebrnym widelcu, 1986), artykuły w "Polityce" (Czas wracania, Klimat, krajobraz, język, 1999). W 1983 otrzymała nagrodę im. Bolesława Prusa. Od 1950 należała do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, w latach 1964–1968 przewodniczyła Klubowi Publicystyki Polityczno-Społecznej stowarzyszenia. W latach 1985–1989 pełniła mandat poselski na Sejm PRL IX kadencji wybrana z listy krajowej. Była odznaczona m.in. Krzyżem Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy, Złotym Krzyżem Zasługi, odznaką "Za zasługi dla Warszawy".

Hołd oddało 6 osób