W miejscu, gdzie stoi cerkiew pod wezwaniem św. św. apostołów Piotra i Pawła, w XV wieku znajdowała się kaplica NMP (najstarsza wzmianka pochodzi z 1453 roku). Spłonęła ona w 1634 r. Dopiero 15 listopada 1737 r. rozpoczęto wznoszenie murów obecnej świątyni, kończąc jej budowę jesienią 1738 r. We wnętrzu barokowego kościoła mogło zmieścić się około 100 osób. W styczniu 1925 r. jeleniogórska parafia, dla której był to kościół pomocniczy, przekazała świątynię do dyspozycji miasta. Urządzono w jej wnętrzu salę dla wystaw propagandowych. Po wojnie, w 1948 r. przekazano budowlę parafii prawosławnej, która wyposażyła wnętrza zgodnie z liturgią obrządku wschodniego. Ikonostas sprowadzono z Lubelszczyzny a ściany pokryto freskami religijnymi w stylu bizantyjskim, wykonanymi przez Jerzego Nowosielskiego i Adama Stalony-Dobrzańskiego. Na zewnątrz w północnej ścianie świątyni wmurowano (podczas jej budowy) dwa krzyże pokutne.(kajtek)