W 1846 r. Jan Koźmian wziął ślub z Zofią Chłapowską córką gen. Dezyderego Chłapowskiego i zamieszkał z żoną w Kopaszewie. 25 października 1853 r. Zofia popełniła samobójstwo. Po śmierci żony Koźmian ufundował, na trasie żałobnego konduktu do Rąbinia, drogę krzyżową. 31 stycznia 1854 r. uzyskał zgodę od papieża Piusa IX, a 3 października 1855 r. odbyło się uroczyste poświęcenie drogi, która zaczyna się od kaplicy w Kopaszewie (stacja I) i wiedzie przez Kopaszewko, Rogaczewo Wielkie do kościoła w Rąbiniu (stacje VII i VIII) i wraca tym samym szlakiem do Kopaszewa (stacja XIV). Na 16-kilometrowej trasie znajduje się pięć murowanych kapliczek (dwie odbudowane w 1995 r.), każda posiada po dwie stacje męki pańskiej (unikatowe późnoklasycystyczne metalowe odlewy wykonane w Paryżu). Oryginały znajdują się obecnie we wnętrzu kaplicy w Kopaszewie. Z powodu przeszkód czynionych przez władze komunistyczne pątnicy mogli przejść drogę tylko trzy razy: w 1957 (2000 os.), 1958,1983 r. (600 os.). Ks. dr Jan Gierliński w 1958 pisał: "przebywają oni chętnie blisko 20 km Drogi Krzyżowej, za której odprawienie niejednemu sercu Bóg przebaczy winy i daruje kary, zaoszczędzi doświadczeń i codziennych krzyży ". (theguru)