Wystawiona została po 1889 roku, na szczycie grodziska, w miejscu poprzedniej, drewnianej dzwonnicy z XVII w. Jest neogotycka, murowana z cegły, czworoboczna, oszkarpowana, z kolistymi przezroczami w górnej kondygnacji i sterczynowymi szczytami. Kryje ją dwuspadowy dach.