Dworzec kolejowy (1850-1857), dawna stacja graniczna Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Budynek stacji został wybudowany w latach 1839-1848 według projektu znanego architekta Enrico Marconiego, a dworzec był ostatnią stacją Drogi Żelaznej Królestwa Polskiego, które wchodziło w skład imperium rosyjskiego. Po drugiej stronie rzeki Białej Przemszy znajdowała się monarchia austriacka, stąd też miejsce to nazywano Granicą. W 1967 r. obiekt został wpisany do centralnego rejestru zabytków, jako jeden z najcenniejszych zabudowań kolejowych w Polsce. Obecnie trwają prace nad odrestaurowaniem obiektu.