Skwierzyna to średniowieczne miasto leżące nad Wartą, które w XIII wieku powstało na bazie osady targowej zlokalizowanej w pobliżu przeprawy przez rzekę. Nobilitowane do rangi ośrodka miejskiego prawdopodobnie przez króla Polski Przemysła II przed jego śmiercią w 1296 r. Przez wieki, do 1793 r. pozostawała Skwierzyna królewskim miastem na zachodnich rubieżach Rzeczypospolitej.
II rozbiór Polski spowodował dostanie się miasta pod pruskie panowanie, któremu kres przyniósł koniec II wojny światowej. Do lat trzydziestych XX wieku Skwierzynę zamieszkiwały trzy narodowości Polacy, Niemcy i Żydzi. Każda z narodowości reprezentowała różne wyznania i posiadała swoje świątynie w mieście. Ponieważ jedną z głównych narodowości zamieszkujących Skwierzynę byli Niemcy to oni stanowili zalążek powstania gminy luterańskiej w mieście. Była ona na tyle liczna, że przejściowo w drugiej połowie XVI wieku przejęła katolicki kościół św. Mikołaja. Po interwencjach władz kościelnych świątynię w 1604 r. zwrócono katolikom, a ewangelicy w 1637 r. wznieśli drewniany zbór w obrębie Starego Miasta.
Drewniany kościół służył protestantów do drugiej połowy XIX wieku. Władze pruskie z królem Fryderykiem Wilhelmem IV na czele w dziewiętnastym stuleciu wspierały protestantyzm jako religię wiodącą w Prusach. Z ich wsparciem skwierzyńska gmina ewangelicka wzniosła w nowej części miasta nowy zbór.
Nową świątynię ewangelicy budowali w latach 1846-1854 na południowy-zachód od Starówki. Nadano jej neoromański charakter z odwołaniami do gotyku. Główną część kościoła stanowi jednonawowa, założona na rzucie prostokąta hala dla wiernych. Do niej przylega trójboczne prezbiterium. Obok kościoła wzniesiono wysoką wieżę z dzwonami połączoną z nim arkadowym przedsionkiem. Budowlę wykonano z dwubarwnej cegły.
Po II wojnie światowej zbór przejęli katolicy. W latach 1948-1958 mieścił się tutaj kościół garnizonowy pw. Świętego Krzyża. Po jego likwidacji jest to pomocnicza świątynia parafii św, Mikołaja mająca wezwanie Najświętszego Zbawiciela. W ostatnim okresie kościół poddano remontowi i oświetlono.