Kościół wzniesiono w 1614 r. (konstrukcja zrębowa na kamiennej podmurówce). Okazała wieża z baniastym barokowym hełmem pochodzi z 1730 r.

Charakterystycznym elementem kościoła jest spiralnie rzeźbiony słup wspierający strop pośrodku nawy oraz portale z nadprożami w kształcie "oślego grzbietu". Zwraca uwagę przepiękna snycerka na drzwiach i słupach wewnątrz kościoła. Przede wszystkim jednak warto zobaczyć najcenniejsze XVII-wieczne barokowe polichromie pokrywające strop prezbiterium oraz naw. Interesujący jest również późnobarokowy ołtarz  z 1765 r. z płaskorzeźbioną grupą Trójcy Świętej oraz obrazy w kasetonach otoczonych ornamentem roślinnym. Dodatkowym walorem michalickiego kościoła jest jego bogato zdobione wyposażenie - późnobarokowa ambona z 1716 r., chrzcielnica z 1731 r., liczne barokowe figury oraz ławy kolatorskie z 1663 r.