Kościół orientowany, trójnawowy z prostokątnym prezbiterium i przyległą doń zakrystią. Wybudowany z początkiem XIV wieku był kościołem zamkowym. Znany jest proboszcz Stefan Aleksandrowicz (kanonik krakowski), który w roku 1337 był fundatorem ołtarza Św. Marii. Gdy w XIII wieku książęta wrocławscy wznieśli gród w Bierutowie, nie było możliwe, aby jednocześnie nie wybudowali tu jakiejś drewnianej świątyni.

Książę Konrad I rozpoczął budowę murowanego zamku i zapewne z jego fundacji powstał gotycki kościół w miejscu dawnej świątyni. W XV wieku Bierutów "odwiedzili " husyci niszcząc i rabując miasto, a w niedługim czasie wybuchły dwa pożary. Z tych zniszczeń kościół odbudowali wierni. Nie na długo im to przysłużyło, ponieważ w XVI wieku księstwo wraz z Bierutowem przeszło pod panowanie książąt protestanckich z rodu Podiebradów - kościół został świątynią luterańską.

W XVII w. staraniem księcia Sylwiusza Nemroda kościół przeszedł gruntowną modernizację oraz otrzymał barokowy wystrój wnętrza. Po II wojnie komunistyczne władze zapewniły świątyni "doskonałą opiekę" - zrabowane zostały organy i cenne malowidła. Zrujnowany kościół kardynał H.Gulbinowicz odzyskał w roku 1981.