Kościół św. św. Jakuba i Krzysztofa (XIII w., rozbudowany XV, XVII w., zniszczony 1945, odbudowany). W czasie II wojny światowej w kościele znajdował się niemiecki sklad amunicji. Ułatwiło to wysadzenie świątyni w lutym 1945 r. Odgruzowana została dopiero w latach 1945-1950. Odbudowano ją w latach 1958-1959 przywracając pierwotny, gotycki kształt. Najstarsze XIV- wieczne fragmentu murów zachowały się we wschodniej części kościoła, natomiast boczne ściny nawy wzniesiono na fundamentach pochodzących z XV w.

Obecna świątynia jest obiektem jednonawowym, na planie prostokąta. Wewnątrz warto zwrócić uwagę na XV-wieczną figurę Matki Boskiej z Dzieciątkiem, chrzcielnicę oraz kamienne sakramentarium.