Budowę kościoła prowadzono w latach 1862-1864. Rozbudowa świątyni miała miejsce w latach 1888-1891 według planów warszawskiego architekta Konstantego Wojciechowskiego. Budowli nadano styl neorenesansowy, na planie krzyża i składa się z trzech naw.

Kościół jest murowany, jedynie pierwotne sklepienie w nawie głównej od ambony do chóru muzycznego jest drewniane. Świątynia jest orientowana i ozdobiona na frontonie dwiema wieżami. Jej konsekracji dokonał 28 maja 1899 r. sufragan warszawski biskup Kazimierz Ruszkiewicz.

Na wyposażenie kościoła składają się: 3 ołtarze drewniane: ołtarz główny, ołtarz św. Franciszka i Matki Bożej Częstochowskiej, 2 ołtarze marmurowe: Matki Bożej Nieustającej Pomocy i Miłosierdzia Bożego. Zabytkowa ambona z drewnianym korpusem, zapledziem, baldachimem oraz metalowymi schodami z balustradą. Ołtarze i ambona mają czarną polichromię ze złoconymi ornamentami.
 

(źródło: Archidiecezja Łódzka)