Zespół klasztorny, złożony z kościoła i przylegającego doń czworoboku zabudowań, wzniesiono w latach 1617-20. Fundatorem był wojewoda sandomierski Zbigniew Ossoliński. Koszt budowy był jednak tak duży, że dzieła dokończył jego syn Jerzy, kanclerz wielki koronny, wielki mecenas architektury sakralnej. Po pożarze w 1761 roku przeprowadzono gruntowny remont całego kompleksu, zachowując jego styl pierwotny architektoniczny. (stary)