Budowę ewangelickiego kościoła zaczęto w 1712 roku. Osobami odpowiedzialnymi za jego budowę byli: Ernest Chrystian von Randau z Bukowiny oraz pochodzący z Dąbrownicy Hans Bernard von Gaffron. Budowa świątyni trwała 7 miesięcy. Pierwsze nabożeństwo odprawił 11 września 1712 roku pastor Abraham Gottlieb Hermann. Ołtarz ufundował Christian Sylwiusz von Langenau w 1714, ambonę Wildauer Steinberger z Wrocławia, a prace ciesielskie w kościele wykonał Johann Dietrich Walter z Trzebnicy.

W 1776 r. dobudowano kwadratową wieżę o cebulastym hełmie z dwoma prześwitami. Zawieszono na nim dwa dzwony. Większy z nich zarekwirowano i przetopiono na cele wojenne podczas I wojny światowej. Podobny los spotkał jego następcę zakupionego w 1922 r. W 1815 zostały odrestaurowane organy. Remonty świątyni przeprowadzono w 1862 oraz w 1912 roku.

Od 1948 roku na stałe umieszczono w kościele słynący łaskami wizerunek Matki Bożej Bolesnej, który został przywieziony do Łoziny przez polskich przesiedleńców z Tuligłów.