Budynek Teatru Starego w Lublinie należy do najstarszych obiektów teatralnych w Polsce. Autorem projektu i fundatorem zarazem, był Łukasz Rodkiewicz pełniący funkcję zastępcy budowniczego województwa lubelskiego - dawny oficer księcia Józefa Poniatowskiego. Wzniesiony w stylu klasycystycznym teatr, rozpoczął działalność 20 października 1822 r. W roku 1857 przeprowadzono pierwszy poważny remont obiektu, m.in. wzmocniono fundamenty i poprawiono widownię obniżając scenę i pogłębiając orkiestron (konstrukcja teatru umożliwiała wystawianie oper i spektakli muzycznych). W roku 1886 otworzył swe podwoje nowoczesny jak na tamte czasy teatr miejski (obecny Teatr im. J.Osterwy). Zapewniając bardziej komfortowe warunki tak widzom, jak i aktorom, i spowodował odejście publiczności od starego teatru. W pierwszych latach XX wieku zaczęto wprowadzać pierwsze projekcje kinowe, a w 1907 r. przekształcono dotychczasowy teatr w kino o nazwie "Panteon". W latach 30. zmieniono nazwę na "Rialto" Podczas II wojny światowej kino zostało częściowo zniszczone w czasie jednego z nalotów. Uszkodzeniu uległo sklepienie nad sceną, co spowodowało zniszczenie znajdujących się tam polichromii. Odremontowane po zakończeniu działań wojennych kino pełniło swą rolę do 1981 r. 14 lutego 1967 roku budynek Teatru Starego wpisany został do rejestru zabytków województwa lubelskiego. Na uwagę zasługiwała teatralna widownia z balkonami i lożami. W roku 2004 Teatr Stary wpisano na listę 100 najbardziej zagrożonych zabytków "Światowej Straży Zabytków". Obecnie (wrzesień 2010) trwają prace przy rewaloryzacji zabytku. Zakończenie prac przewidziano na rok 2011.(kuszaba)