W 1848 r. w Galicji zniesiono pańszczyznę. Uradowani włościanie dla przypieczętowania decyzji cesarza urządzali we wsiach pogrzeby pańszczyzny.Za jej uosobienie uważano księgi, w których zapisane były ilości i rodzaje prac, jakie każdy mieszkaniec wsi był zobowiązany wykonać na rzecz miejscowego majątku ziemskiego. Sporządzano trumienkę, która mogła pomieścić te dokumenty i urządzano pogrzeb. Trumienkę z pańszczyzną grzebano na skraju wsi, rozstajach dróg bądź na cmentarzu. Pochowanej pańszczyźnie stawiano nagrobek ze stosownym napisem. Taki niezwykły nagrobek zachował się na cmentarzu w Nozdrzcu. Ma on formę obelisku wykonanego z piaskowca i zwieńczonego metalowym krzyżem. Zdobi go płaskorzeźba przedstawiająca czaszkę i skrzyżowane piszczele, pod którymi umieszczono napis: "Wieczny odpoczynek"! Po drugiej stronie obelisku znajduje się inskrypcja: "Na wieczną pamiątkę zniesionej w 1848 pańszczyzny".