Gotycki zamek w Prochowicach wzniesiono na początku XIV wieku. Zamek kilka razy zmieniał właścicieli. Początkowo prawdopodobnie należał do rodu von Parchwitz, później został sprzedany książętom legnickim: Ruprechtowi, Wacławowi i Henrykowi a następnie przeszedł na własność rodu von Zedlitzów.

Wraz z ciągłymi zmianami właścicieli zamek doczekał się kilku przebudów w XV, XVI i XIX wieku. W czasie trwania wojny trzydziestoletniej zamek został mocno zniszczony przez wojska szwedzkie. Po wojnie w 1658 roku został odbudowany, ale podczas II wojny światowej ponownie został poważnie zniszczony. Od tamtej pory zamek pozostawał bez opieki i ulegał ciągłej dewastacji. Obecnie warownia należy do prywatnego właściciela. 

Pierwotnie zamek zbudowany był na planie prostokąta z kwadratową wieżą otoczony fosą. Do warowni dojeżdżało się przez most na rzece Kaczawie i usypanej grobli. Stopniowo dobudowywano zabudowania gospodarcze i budynek mieszkalny, renesansowy portal bramy wjazdowej. Budynki z trzech stron południowego dziedzińca pochodzą z lat 1550-1552. Wieża sięga około 32 metrów wysokości i pochodzi z XV wieku. Na dziedzińcu północnym stoi dom z XV wieku zbudowany w stylu gotyckim. Obecnie większość zabudowy od strony wschodniej pozostaje w ruinie. W XIX wiecznym parku zamkowym znajduje się kilkadziesiąt gatunków drzew i krzewów oraz ślady umocnień ziemnych.