Pierwotnie kościół św. Maurycego i klasztor z lat 1224-1278 ufundowany przez księcia Bolesława II Rogatkę należał do Dominikanów. W XVI wieku kościół i klasztor przejęły benedyktynki, które w latach 1720-1723 wzniosły zachowany w obecnym układzie zespół klasztorny z kościołem św. Maurycego. Po sekularyzacji klasztoru świątynię przekazano na cele świeckie. W budynku klasztoru otworzono szkołę a wnętrze kościoła przedzielono stropem. Na parterze zrobiono salę gimnastyczną a na piętrze aulę.

Obecnie w budynkach dawnego klasztoru mieści się szkoła ogólnokształcąca. Elewacja zachodnia kościoła posiada bogaty wystrój z pięknym portalem. W auli znajdują się sklepienia z barokową dekoracją stiukową. Na tylnym dziedzińcu byłego klasztoru można zauważyć fragmenty średniowiecznego muru obronnego. W murze i w ścianach kościoła widnieją wmurowane fragmenty rzeźb renesansowych i barokowe epitafia.