Prezbiterium kościoła zostało wybudowane w 1382 r., natomiast nawa na początku XV w. Po pożarze w 1487 r. obiekt został odbudowany. Był remontowany jeszcze w XVI i XIX w. oraz współcześnie. Kościół jest typem pseudobazyliki z nawą główną wyższą od naw bocznych, przykrytą sklepieniami krzyżowo-żebrowymi z ozdobnymi zwornikami.

Wewnątrz warto zobaczyć bogaty wystrój i wyposażenie, m.in. późnogotycką chrzcielnicę, barokowy ołtarz główny i ołtarze boczne, polichromowane figury i obrazy olejne z XVIII w. Najcenniejszym obiektem w kościele jest renesansowa płaskorzeźba z II poł. XVI w. ze sceną Ukrzyżowania. Na murze zachowały się epitafia oraz renesansowe i barokowe nagrobki z lat 1557-1613 i początku XVIII w. Obok kościoła stoją plebania i wikarówka z ok. 1800 r.