Kościół Parafialny świętego Michała Archanioła, w obecnym kształcie jest w Polkowicach od XIII w. Po raz pierwszy był wymieniony w dokumencie biskupstwa wrocławskiego w roku 1365. Został wybudowany z drzewa, a pod koniec średniowiecza był już murowany z cegieł i kamieni. Wybudowany jako katolicki, często przechodził z rąk do rąk w zależności, jakie wojska zajmowały Polkowice. Kilkakrotnie spalony. Do największych zniszczeń doszło podczas pożarów z roku 1554 i 1572. Po każdorazowych przebudowach po zniszczeniach kościół zyskał ostateczny kształt w roku 1679. Wieżę kościelną wybudowano w latach 1689-1690, o czym zaświadcza istniejąca na wieży do dziś pamiątkowa tablica. W kościele znajdują się dwa cenne obrazy: „Św. Sebastiana”, oraz „Dżuma w Polkowicach”, upamiętniające epidemię dżumy, jaka nawiedziła miasto w 1680 r. Wtedy to 04.07.1680 r. burmistrz i rajcowie miejscy, obrali św. Sebastiana za swojego patrona i prosili go o obronę przed skutkami tej strasznej choroby. Na dżumę zmarło 212 osób, a wszyscy uratowani, w dniu św. Sebastiana 20.01.1681 r. ponowili ślubowanie i od tamtej chwili św. Sebastian jest patronem Polkowic. Po II wojnie światowej nie remontowany kościół był w coraz gorszym stanie, aż w roku 1981 został zamknięty. Generalny remont wykonano dopiero w latach 1990-1995. W czasie remontu odkryto na drewnianych stropach namalowane postacie świętych: Zygmunta , Hieronima, Weroniki, Grzegorza, Rozalii, Rocha, Augustyna i Ambrożego. W XIX w. malowidła te zostały przykryte tynkiem. W latach 1993-96 zbito tynk i malowidła odnowiono, nadając im pierwotny wygląd.(zetem)