Początkowo kościół był pod wezwaniem św. Mikołaja i należał do minorytów. Kościół był kilkakrotnie niszczony i odbudowywany. W 1783 r. powiększono go o obecną nawę i kruchtę z wieżą. Po kasacie zakonu w 1810 r. w kościele urządzono magazyn, a od 1833 r. - kościół ewangelicki. W budynku klasztornym ulokowano szpital wojskowy, a od 1816 r. szkołę. W 1945 r. kościół odebrali katolicy, zaś w 1952 r. wrócili do niego franciszkanie. Po gruntownym remoncie, w 1964 r. kościół otrzymał nowe wezwanie - św. Wojciecha. W kwietniu 1997 r. umieszczono w kościele relikwie św. Wojciecha sprowadzone z Pragi. W skromnym wyposażeniu kościoła zwraca uwagę współczesny ołtarz z figurą patrona i płaskorzeźbami z jego życia, autorstwa Ludwika Konarzewskiego z Istebnej.(artek)