Choć to miejsce nie jest często udostępniane zwiedzającym, należy do najczęściej opisywanych w Oleśnicy. Pod bazyliką pw. św. Jana Apostoła znajduje się krypta rodu Württembergów, książąt oleśnickich od 1649 r. po schyłek XVIII w. Pierwszy z nich, Sylwiusz Nimrod, otrzymał miasto dzięki ożenkowi z Elżbietą, ostatnią przedstawicielką władającego dotąd Oleśnicą czeskiego, królewskiego rodu Podiebradów.

Kryptę zbudowano w 1700 r. Wejście do niej znajduje się przy tumbie grobowej księcia Jana Podiebrada, "pana wesołego i pełnego fantazji" i jego żony Krystyny z Szydłowieckich.

Kryptę otwarto w 2003 r. We wnętrzu stały 24 trumny, z czego 15 to trumny z metalu. 3 spośród nich to wybitne dzieła sztuki nagrobnej, stanowiące osobliwość na skalę naszego kontynentu.

Sarkofag Sylwiusza Nimroda stoi na sześciu miedzianych, złoconych lwach, które na głowach mają książęce kołpaki i okrągłe pierścienie-uchwyty w pyskach. W czterech narożnikach stoją postacie aniołów. Równie piękna jest trumna matki rodu oleśnickich Württembergów - Elżbiety Marii z Podiebradów. Stoi na sześciu pelikanach, które swoją krwią karmią dzieci. To symbol matczynej miłości. Boki sarkofagu zdobią głowy lwów. W centralnym punkcie podziemi leży zmarły w 1704 r. Christian Ulryk, fundator krypty. Jego barokowy sarkofag uznano najpiękniejszym. Zrobiono go ze złoconej i posrebrzanej blachy miedzianej. Reliefy na sarkofagu przedstawiają osiem cnót głównych. Chrystian Ulryk był czterokrotnie żonaty. Miał 15 dzieci, z czego 8 zmarło w wieku dziecięcym. Ich małe trumienki stoją w niszach oleśnickich podziemi.

Krypta Württembergów była "używana" w latach 1700-1761. Nie wiadomo, dlaczego po 1735 r. pełne przepychu sarkofagi "wyszły" z mody i zmarłych zaczęto chować w prostych, drewnianych trumnach.