Pałac został wybudowany w drugiej połowie XVI wieku. Jego właścicielem był Marek Sobieski - wojewoda lubelski. W kilkanaście lat po zakończeniu prac budowlanych, dokonano dość znacznej przebudowy. W roku 1668 właścicielem pałacu został późniejszy król, Jan III Sobieski. Za jego czasów pałac miał charakter obronny. Kolejnymi właścicielami byli Radziwiłłowie. Nie dbali oni o pałac i w stanie mocno zrujnowanym wystawili go na licytację w początkach XIX w. Nabywcą został pan Trojanowski, ale już w 1840 roku właścicielem pałacu jest Dominik Boczarski. Nowy właściciel przebudował obiekt na młyn wiatrowy. Konstrukcja charakteryzowała się tym, że skrzydła wiatraka umieszczono na wieży w pozycji poziomej. Konstrukcja ta nie sprawdziła się, Boczarski splajtował. Następni właściciele, bracia Brzezińscy, przerobili wiatrak, na młyn parowy. Ich firma funkcjonowała przez 20 lat. W ostatnim dwudziestoleciu XIX WIEKU, nowy właściciel-pan Starachociński przywraca pałacowi charakter rezydencji. Dobudowuje istniejące obecnie dwie boczne oficyny i Kordegardy. Po zakończeniu II Wojny Światowej, przez parę miesięcy na przełomie 1944-1945 roku mieścił się tu Komitet Centralny PPR. Obecnie pałac jest własnością Politechniki Lubelskiej. (kuszaba)