Po wybudowaniu w latach 1995-2000 nowego kościoła, niszczejąca drewniana świątynia została rozebrana i przeniesiona w 2016 r. do skansenu w Kłóbce , gdzie została zrekonstruowana zgodnie ze swoim wyglądem z lat 1789-1914, czyli z czasów, kiedy była kościołem filialnym parafii w Kikole. Od września 2017 r. znów można podziwiać jej barokowe wnętrze.

Kościółek zbudowano w XVIII w. z fundacji właścicieli Brzeźna, Rościszewskich. Początkowo pełnił funkcję stojącej w ogrodzie kaplicy dworskiej, po czym za pomocą belek przeciągnięto go do miejsca, w którym stał aż do momentu przeniesienia go do skansenu. Podczas remontu w latach 50. XX w. został powiększony o murowane przybudówki.

Budowla orientowana, salowa, bez wyodrębnionego prezbiterium, z dachem namiotowym (nad prezbiterium trójspadowy) pokrytym gontem. Na dachu charakterystyczna wieżyczka zakończona baniastym hełmem. W wieżyczce znajduje się sygnaturka (1729 r.) pochodząca prawdopodobnie jeszcze z pierwotnej kaplicy dworskiej.

Odtworzone wnętrze przedstawia stan sprzed Soboru Watykańskiego (1965 r.), kiedy mszę odprawiano w tzw. rycie trydenckim – kapłan stał (podobnie jak wierni) przodem do ołtarza i prowadził mszę po łacinie. Oglądamy barokowy ołtarz główny z przedstawieniem Matki Bożej Częstochowskiej, klasycystyczny ołtarz boczny i takąż ambonę, jest też XIX w. konfesjonał a na suficie sporej wielkości przedstawienie Maryi Niepokalanej. Zwraca też uwagę wsparty na czterech słupach chór muzyczny i podsufitowy fryz malarski z motywami maryjnymi i chrystusowymi.