Parafię w Krzynowłodze Małej erygowano w I połowie XV wieku. Obecny kościół wzniesiono na początku wieku XVI z fundacji Jana Łosia - podsędka ciechanowskiego i starosty pułtuskiego. W 20-leciu międzywojennym dokonano jego przebudowy i obniżenia. W 1965 r. przeszedł gruntowny remont.

Wysoką wieżę kościelną dobudowano w XVII stuleciu; w wiekach XIX i XX dokonano zmian w jej wyglądzie, uzyskała m.in. zwieńczenie z hełmem. Jest to świątynia orientowana, późnogotycka, wymurowana z cegły z użyciem zendrówki oraz kamieni polnych z prostokątną nawą i węższym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium. Przy nawie od południa kruchta. Przy prezbiterium od północy zakrystia. Ściany opięte są jednouskokowymi szkarpami. Dachy dwuspadowe kryte dachówką. Na kalenicy nad nawą ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę zwieńczona hełmem z latarnią. Trójkondygnacyjna wieża pokryta jest blaszanym dachem namiotowym zwieńczonym cebulastym hełmem z ażurową latarnią i krzyżem oraz posiadającym cztery małe wieżyczki, po jednej w każdym narożu.

We wnętrzu: nawa i prezbiterium nakryte stropem belkowym z polichromią zaś w zakrystii sklepienie kolebkowo-krzyżowe. Balkonowy drewniany chór muzyczny powstał w wieku XIX. Belka tęczowa z Grupą Ukrzyżowania z końca XVI, bądź początku XVII stulecia. Posiadający cechy barokowe eklektyczny ołtarz główny z II połowy XIX w. W czterech ołtarzach bocznych rzeźby przedstawiające m.in.: świętych Apostołów Piotra i Pawła, Świętego Michała Archanioła, świętego Stanisława Kostkę, świętą Katarzynę ze Sieny i świętą Agnieszkę oraz obrazy z wizerunkami: świętego Wojciecha, świętego Walentego i świętej Barbary. Z wyposażenia świątyni warto również wymienić barokową chrzcielnicę, a także granitową kropielnicę.