Gotycki kościół św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty (XIII w., rozb. XIV-XV w.) z gotycką polichromią i bogatym wyposażeniem wnętrza. W katedrze pochowane jest serce króla Jana Olbrachta (w ścianie, za popiersiem Mikołaja Kopernia). Na wieży kościoła znajduje się drugi co do wielkości dzwon w Polsce, Tuba Dei odlany w 1500 r. Najstarszym elementem wyposażenia kościoła jest wczesnogotycka brązowa chrzcielnica pochodząca z XIII w., pamiętająca czasy pierwszego w tym miejscu kościoła, obecnie przechowywana w kaplicy Kopernika. Drugim, obok chrzcielnicy, najstarszym zabytkiem jest brązowa płyta nagrobna burmistrza Johanna von Soest i jego żony, wisząca na ścianie południowej.

Na ścianach zachowały się gotyckie malowidła, w tym pochodzące z XIV w. postacie patronów kościoła – św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty, umieszczone na wschodniej ścianie kościoła oraz namalowane w tym samym okresie sceny biblijne na ścianie północnej. Z XIV w. pochodzi również drewniany krucyfiks z belki tęczowej zamontowany nad głównym ołtarzem. Z XV pochodzą: płaskorzeźba św. Marii Magdaleny, rzeźba Chrystusa Bolesnego przechowywana w kaplicy św. Barbary oraz rzeźby Chrystusa Zmartwychwstałego i św. Jana Ewangelisty.