Jest to jeden z bardziej interesujących wiejskich kościołów gotyckich w okolicach Torunia, z zachowanym pierwotnym charakterem architektury oraz wyposażeniem takim, jakim użytkowali go protestanci. Jest to kościół ceglano-kamienny, datę budowy szacuje się na ok 1300 r.

W 1457 r. Kazimierz Jagiellończyk przekazał Toruniowi wieś, należącą wcześniej do Zakonu Krzyżackiego. Po tym fakcie w XVI w. grunty we wsi były stopniowo oddawane w dzierżawę toruńskim mieszczanom wyznania protestanckiego, a w konsekwencji w 1565 r. kościół stał się kościołem protestanckim i pozostał nim aż do 1945 r.

Najstarszym elementem kościoła jest chrzcielnica pochodząca z XIV w, natomiast jej późnobarokowa pokrywa z ok. 1720 r. Pozostała zdecydowana większość manierystycznego i barokowego wyposażenia powstała w XVII i pocz. XVIII w.. (ołtarz, balustrada chóru muzycznego, ambona)

Przy kościele stoi murowana, neogotycka dzwonnica z dzwonem z 1545 roku.