W XVII wieku pałac był ulubioną posiadłością królowej Marysieńki. Był to wtedy parterowy drewniany dworek. Najlepsze czasy Wysocka nastąpiły po wyborze Sobieskiego na króla Polski. Wtedy miejscowy pałac stał się jedną z ulubionych rezydencji królewskiejj pary. Po śmierci męża, Marysieńka wyjechała do Rzymu, a dwór wysocki podupadł. Kłopoty finansowe zmusiły Marysieńkę do sprzedaży Wysocka królowi Francji Ludwikowi XIV. Transakcję tę przeprowadzono z najwyższą dyskrecją poprzez francuskiego ambasadora w Sztokholmie, a umowę tej sprzedaży podpisano w Gdańsku. Ludwik XIV kupił Wysock dla księcia węgierskiego Jerzego Rakoczego, zmuszonego wówczas do opuszczenia Węgier.
Po kilku latach na skutek poważnych zadłużeń Wysock wraz z dworem przeszedł na własność księżnej Elżbiety Lubomirskiej Sieniawskiej. Ostatnia z rodu Maria Zofia Sieniawska wniosła Wysock ks.Augustowi Czartoryskiemu. Była to jedna z najbogatszych kobiet ówczesnej Rzeczypospolitej. W latach 1724 - 1734 wybudowała wg projektu Giovauniego Spazzia, murowany pałac. Po śmierci Augusta Czartoryskiego, Wysock przypadł ks. Adamowi Kazimierzowi Czartoryskiemu, generałowi ziem podolskich. Ten przekazał Wysock najstarszej córce Marii, która została żoną Ludwika Wirtemberskiego. Księżna Maria w pierwszej połowie lat 30-tych XIX w. dokonała przeróbek wnętrz pałacowych, utworzyła kaplicę pałacową, umeblowała opuszczony pałac. Ona też rozszerzyła i upiększyła założony przez królową park. W latach 40-tych XIX w. księżna sprzedała posiadłość swojej siostrze Zofii, która z kolei zapisem testamentowym przekazał klucz wysocki swemu synowi hr. Zdzisławowi Zamoyskiemu. Jego syn Stefan w 1875r. gruntownie przebudował pałac, dobudował piętro, a całość uwieńczył stromymi dachami mansardowymi. Na osi elewacji frontowej powstał ganek na czterech filarach, przy wschodniej części pałacu dobudowano krytą werandę. Także elewacja otrzymała nowy, bogaty wystrój, utworzono obszerny taras. Po tych architektonicznych zmianach pałac uzyskał wygląd reprezentacyjnej rezydencji magnackiej.
W 1915 r. rozpoczął się dla pałacu tragiczny okres. Został on doszczętnie obrabowany przez żołnierzy rosyjskich i spalony. Przepadły wówczas bogate zbiory artystyczne, cenne obrazy i zabytkowe meble. W okresie międzywojennym właściciele mieszkali w oficynie, a pałac był stopniowo odbudowywany.
W czasie II wojny światowej Wysock został ponownie zniszczony. W latach 1957 - 1961 pałac jak również oficyna zostały powtórnie odbudowane. Decyzją ówczesnych władz wojewódzkich w Rzeszowie przeznaczono odremontowane budynki na dom pomocy społecznej, przenosząc tu mieszkańców domu pomocy z Rzeszowa wraz z opiekującymi się nimi siostrami zakonnymi.
Od 29 sierpnia 1961 r. zaczął funkcjonować Dom Pomocy Społecznej w Wysocku. Znaleźli tu schronienie ludzie starzy, niepełnosprawni fizycznie i umysłowo, opuszczeni i pozbawieni opieki. Obecnie Dom Pomocy Społecznej w Wysocku przeznaczony jest dla 80 osób, w tym 50 miejsc dla przewlekle somatycznie chorych i 30 miejsc dla osób w podeszłym wieku. Jest on samorządową jednostką budżetową nadzorowaną przez Starostę Jarosławskiego, przy pomocy Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Jarosławiu.
źródło : http://www.wysockdps1.domypomocy.pl/page6.php

Jeszcze trochę ciekawych informacji o Wysocku ze strony Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.
http://www.wilanow-palac.pl/wysock_ustronie_marysienki.html

Za portalem skarbypodkarpackie.pl
;Starostwo powiatowe w Jarosławiu oficjalnie zostało właścicielem pałacu w Wysocku (gm. Laszki) wraz z otaczającym go parkiem. Powiat dzięki notarialnej umowie z rodziną Zamoyskich jest już spokojny o los działającego w nim od 1961 r. Domu Pomocy Społecznej. Kwota transakcji to 3 mln zł, płatne w trzech ratach.