Należące dziś do Muzeum Okręgowego w Tarnowie kamienice przy Rynku 20 i 21 zostały wybudowane w 2 połowie XVI wieku. Starsza z nich, z numerem 20 została wybudowana wcześniej, bo w roku 1565, a druga (zwana też Kaszewiczowską) zaledwie 3 lata później. Początkowo bogato zdobione, renesansowe kamienice stanowiły odrębną własność. Nawiedzające Tarnów w XVII wieku pożogi, w tym wielki pożar z 1663 roku doprowadziły kamienice, podobnie jak resztę miasta, do ruiny. W wieku XVIII kamienice stały się wspólną własnością pochodzącej ze Szkocji rodziny Rhodów, która odbudowałą kamienice.
Szkoci zostali ściągnięci do Tarnowa pod koniec XVI wieku przez ówczesnych właścicieli miasta - Ostrogskich. Początkowo stanowili oni głównie służbę na magnackim dworze, a w późniejszych latach parali się kupiectwem. W XVII wieku Szkoci byli już najliczniejszą niepolską grupą narodowościową i jednocześnie grupą najbardziej aktywną gospodarczo. Podczas XVIII-wiecznej odbudowy kamienice Rhodów, jako nieliczne z budynków stojących w obrębie rynku, zachowały XVI-wieczne podcienia.
W kolejnych latach kamienice wielokrotnie zmieniały właścicieli stając się ponownie odrębnymi własnościami. I tak np. w latach 1767-1788 kamienica z numerem 21 należała do Pocztmagistra Jego Królewskiej Mości i Rzeczypospolitej - Tadeusza Morozowicza. Po wkroczeniu do Tarnowa Austriaków w roku 1772 oba budynki zostały przeznaczone na cele wojskowe, a w budynku nr 21 swoją kwaterę urządził gen. Ryszard d’Altony. W XIX i XX w. kolejni właściciele, tym razem głównie narodowości żydowskiej, dokonywali licznych przeróbek, przez które kamienice zatraciły swój renesansowy styl. Powrót do dawnego wyglądu rozpoczął się dopiero za okupacji hitlerowskiej.
W roku 1942 na kamienicy nr 20 przywrócono dekoracje malarskie. We wczesnych latach powojennych odbudowane zostały attyki. W 1949 r. zdecydowano o przeznaczeniu budynku nr 20 na muzeum. W 1975 r. muzeum powiększyło się o budynek nr 21, pełniący dotychczas funkcje mieszkalne, przez co obie kamienice znów stały się własnością wspólnego właściciela. Obecnie w kamienicach funkcjonuje Muzeum Historii Tarnowa i Regionu będące filią Muzeum Okręgowego w Tarnowie. Wraz z sąsiednim budynkiem nr 19 kamienice wyróżniają się spośród innych ulokowanych przy rynku kamienic wysuniętymi, przechodnimi podcieniami, charakterystycznymi dla XVI-wiecznego rynku. Obie posiadają bogato zdobione elewacje. Dekoracje elewacji kamienicy nr 20 wykonał malarz i grafik Alojzy Stanisław Majcher, rozstrzelany przez Niemców 1943 roku. Warto również zwrócić uwagę na kamieniarkę, w tym portale i obramowania kamienne. Także we wnętrzach udało się odtworzyć cenne renesansowe, jak również XVIII i XIX-wieczne polichromie. Kamienice wpisane są do rejestru zabytków w latach 30-tych ubiegłego wieku.