W drugiej połowie XVIII wieku w Ustroniu zaczęto eksploatować rudę żelaza. Maszyny oraz urządzenia nadmuchowe wielkiego pieca, kuźni i walcowni wzniesionej huty były napędzane siłą wody z ustrońskiej Młynówki. Swój bieg ustrońska Młynówka rozpoczyna w miejscu jazu, spiętrzającego wody rzeki Wisły. Z dokumentu z 1771 r. zawarta jest informacja o budowie jazu.

Jaz wykonano w Wiśle Obłaźdzcu. Kanał młynówki rozpoczynał swój bieg od jazu i poprowadzony został wzdłuż lewego brzegu rzeki Wisły. Jaz wykonany w poprzek rzeki spiętrzał jej wody i utrzymywał jej stały poziom. W 1926 roku jaz betonowy o długości 31,5 m zastąpił kamienno-drzewny z 1971 r. Obok jazu stałego usytuowany jest jaz ruchomy. Jego szerokość wynosi 3,7 m, a wlot zamykany jest dwoma zasuwami drewnianymi, które poruszają się w stalowych prowadnicach. Młynówka przyjmuje około 1,40 m3 wody na sekundę.