Datę wzniesienia budynku przy ul. Józefińskiej 4 w krakowskim Podgórzu szacuje się na XVIII w. (ok. 1785 r.). Budynek pełnił funkcję zajazdu przy moście Karola stojącym w miejscu dzisiejszej kładki Bernatka. W tamtych czasach Podgórze było jeszcze osobnym miastem. W XIX w. zajazd został gruntownie przebudowany w stylu klasycystycznym.

Symetryczna, dwukondygnacyjna, ośmioosiowa fasada budynku posiada w środku koryncki ryzalit ozdobiony pilastrami i zwieńczony trójkątnym frontonem z płaskorzeźbą lwa leżącego pod palmami, od której budynek ma swą nazwę. Dach dwuspadowy z czterema lukarnami od strony fasady, wykonanymi podczas ostatniego remontu. Budynek jest nazywany również Kamienicą Boreckiego lub Kamienicą Koczowiczowską. Budynek wpisany do ewidencji zabytków w 1936 roku.