Należący obecnie do Tatrzańskiego Parku Narodowego budynek dawnej karczmy jest jednym z najstarszych, zachowanych do dziś budynków dawnego zespołu dworskiego w Kuźnicach. Według białej karty zabytku utrzymana w stylu prowincjonalnego baroku karczma, powstała przed 1796 rokiem, gdy kuźnieckie dobra były we władaniu państwa austriackiego. To samo źródło jako budowniczego karczmy podaje Johanna Reichsdorfera, pierwszego prywatnego dzierżawcę majątku w Kuźnicach. Kłóci się to z innymi źródłami, które objęcie dzierżawy przez Reichsdorfera datują na rok 1800.

Karczma została zamknięta ok. 1889 roku na polecenie hrabiego Władysława Zamoyskiego, który został wówczas nowym właścicielem majątku. Budynek został wtedy adaptowany na cele mieszkalne i gospodarcze, a nowa gospoda przeznaczona dla wygody coraz liczniej odwiedzających Tatry turystów, powstała w budynku dawnej modelarni. Murowany z kamienia i cegły budynek ma plan podkowy. Przykryty jest dachem krytym gontem. W ostatnich latach częściowo przywrócono namiastkę dawnej funkcji, tworząc w części budynku niewielką kawiarnię.