Oficjalnie za datę budowy spichlerza uznaje się rok 1792 r. Jago nazwa wzięła się stąd, że obok, od północnej strony, do końca XIX w. przylegał do niego drugi, identyczny spichlerz tworząc jedną podwójną budowlę. Niektórzy badacze początków spichlerza dopatrują się w roku 1543 a rok 1792 wskazują jako datę przebudowy po pożarze. Sprawiłoby to, że byłby to jeden z najstarszych zachowanych spichlerzy w Polsce. Być może też spichlerz stanął na miejscu starszego, drewnianego.

Od połowy XIX w. spichlerz był w ruinie. Jego północna część została definitywnie rozebrana w 1915 roku. Część południową udało się ocalić odbudować w 1947 roku za sprawą konserwatora zabytków Karola Sicińskiego. Po odbudowie kilkukrotnie zmieniało się przeznaczenie budynku. Głównie używany jako magazyn. Wkrótce ponownie zaczął popadać w ruinę. W latach 2010-2014 budynek przeszedł gruntowny remont.Obecnie znajdują się w nim luksusowe apartamenty.

Budynek ma konstrukcję murowaną z miejscowego wapienia. Przykryty jest stromym dachem naczółkowym. Zewnętrzne ściany zachowały oryginalną formę. Podczas ostatniego remontu w dachu zostały wykonane lukarny, umożliwiające wykorzystanie poddasza na cele mieszkalne. Wnętrze zostało radykalnie przebudowane i dostosowane do nowego przeznaczenia. Odtworzono też brakujące szkarpy i częściowo podpiwniczono budynek umieszczając w piwnicy restaurację i salę konferencyjną.

Od 1967 r spichlerz znajduje się w ewidencji zabytków.