Kościół św. Bartłomieja w Chełmoniu został wybudowany w XIV w. Na początku XVII w. został odnowiony przez Zygmunta Konarskiego, dziedzica wsi. Gruntowny remont świątynia przeszła też w latach 1862-65. Usunięto wtedy drewnianą wieżę. Natomiast remont, który miał miejsce w 1890 r. objął południową kruchtę i szczyty.

W świątyni znajduje się duży, manierystyczny ołtarz z początku XVII w. Również i on został ufundowany przez Zygmunta Konarskiego. On też prawdopodobnie zlecił namalowanie obrazu Matki Bożej Brzemiennej. Nie ma informacji o autorze i dokładnej dacie powstania dzieła.

Ołtarz i obrazy kościelne powiązane są tradycją z toruńskimi dominikanami. Przedstawiają one tajemnicę wcielenia Syna Bożego, Archanioła Gabriela i Matkę Bożą. Na górze ołtarza znajduje się obraz Matki Bożej Różańcowej ze św. Dominikiem i św. Katarzyną ze Sieny. W centrum znajduje się wizerunek główny, przedstawiający Matkę Bożą Brzemienną, który otaczają liczne srebrne plakietki wotywne (w podziękowaniu za otrzymane łaski, uzdrowienia, wysłuchane prośby), pochodzące z XVIII i XIX wieku.

Złotnictwo w kościele reprezentowane jest przez: srebrną, pozłacaną monstrancję wieżyczkową (XVI w.), lichtarze i świecznik (XVII w.), ołtarzowe krzyże (XVIII-XIX w.) oraz ołtarzowy kielich z 1894 r.