Spacerując alejkami wijącymi się po zabytkowym parku Helenów, przecinając koryto rzeki Łódki, kierując się w stronę południową (w kierunku ul. Północnej) dotrzemy do niewielkiego kompleksu budynków. Zostały one wzniesione przez sukcesorów (założycieli parku; jego uroczyste otwarcie odbyło się 26 stycznia 1885 r.) Karola Anstadta – właściciela browaru.

 W roku 1890 wybudowano murowaną, letnią restaurację. Powstała wówczas również część piętrowego pomieszczenia mieszkalnego. Przedsięwzięcie to było realizowane na podstawie planów arch. Hilarego Majewskiego. Kilka lat później tj. w roku 1893 do gmachu restauracji dobudowano (obiekt od strony ul. Północnej) murowany budynek ze sceną oraz garderobami. Prace budowlane przeprowadzono na podstawie planów nakreślonych przez arch. Stefana Lemene. Kolejnym elementem zabudowy był wzniesiony w roku 1898 drewniany pawilon dla Towarzystwa Śpiewaczego "Lutnia" . Powstał na podstawie planów nakreślonych przez arch. Gustawa Landau-Gutentegera.

Kilka lat później tj. ok. 1911 r. powstała w parku drewniana weranda. Niestety, obiekt nie przetrwał do naszych czasów.