Kapliczki są nieodzownym elementem krajobrazu Polski. Stawiano je tak samo jak i krzyże przydrożne - na skraju dróg, przed wejściem do wsi i miast. Zazwyczaj były one wotum dziękczynnym, miały odstraszać złe moce lub upamiętniać jakieś wydarzenia. Były również używane jako znaki topograficzne. Do dziś często można usłyszeć np.: ...za kapliczką skręćcie w prawo...

Do ich budowy używano różnorodnych materiałów: cegły, drewna. Przybierały różne formy: od potężnych, bogato zdobionych - po małe, zbite z kilku deseczek. Ustawiano je na cokołach, kłodach lub po prostu zawieszano na drzewach. Jakie by one nie były, są zawsze symbolami tradycji chrześcijańskiej.

Przy zbiegu ulic: 3 Maja i Kuropatwińskiej znajduje się murowana kapliczka z figurą Matki Boskiej. Na cokole znajduje się tablica z napisem: „Jam jest Matka prawdziwej miłości”. Jest to druga kapliczka w tym miejscu. Nieistniejąca, której bryła była zbliżona do obecnej została wzniesiona przed 1930 r. W roku 1945 pochowano za nią poległego żołnierza radzieckiego, którego ciało spoczywało koło czołgu. Obecną wzniesiono w roku 1949.

Źródło informacji: „Kapliczki i krzyże przydrożne”