W 1254 r. wrocławski biskup Tomasz I zakłada miasteczko na prawie niemieckim. Dla jego ochrony wkrótce przystąpiono do budowy umocnień obronno-ziemnych. W roku 1350 biskup Przemysław przystępuje do budowy podwójnych murów miejskich z 24 wieżami łupinowymi i 3 wieżami bramnymi i fosą pomiędzy murami. W roku 1839 władze miasta postanowiły rozebrać niszczejące mury zewnętrzne i zasypać fosę, a mury wewnętrzne wraz z wieżami bramnymi wyremontować.

Na terenach dawnych fortyfikacji postanowiono wykonać planty z alejkami oraz nasadzić drzewa i krzewy ozdobne. Główna aleja powstała wzdłuż murów, a od niej odchodziły małe alejki. Na plantach stopniowo sadzono drzewa, początkowo lipy, platany, jesiony, a w okresie późniejszym buki, topole, miłorzęby i dęby czerwone. W II-giej połowie XX w. na wysokości ul. Stanisława Staszica wykonano fontannę oraz urządzono plac zabaw. Obecnie teren plant uporządkowano, wymieniono ławki i oświetlenie, umieszczono tablice informacyjne na temat powstania plant, zwierząt występujących na plantach i gatunków drzew i krzewów.