W czasach państwa krzyżackiego Bąkowo należało do prywatnych właścicieli o niemieckojęzycznych imionach. Po wojnie trzynastoletniej, od 1469 r. majątek należał do polskich właścicieli, między innymi do rodzin Jasińskich i Skórzewskich. W 1840 r. przeszedł na własność rodziny Gerlich, której staraniem powstał istniejący do dziś eklektyczny dwór otoczony parkiem krajobrazowym o powierzchni niemal 4 ha z centralnie umieszczonym stawem. Północną część kompleksu stanowią budynki folwarczne z gorzelnią i kuźnią. Obiekt przetrwał II wojnę światową, po niej zaś stał się siedzibą domu dziecka.

W otoczeniu dworu znajduje się kilka pomnikowych dębów z niemal osiemsetletnim „Janem Kaziemierzem” na czele. Obiekty można oglądać z zewnątrz.