Eliasz Pański (1852-1920) który na przełomie XIX i XX w. przybył do Łodzi zapewne nie spodziewał się że, w jakikolwiek sposób zapisze się w annałach historii miasta. Urodzony w okolicach Piotrkowa Trybunalskiego, w tym mieście założył wydawnictwo z drukarnią i introligatornią. W końcu XIX w. zakupił dużą działkę między dzisiejszymi ulicami Gdańską 79 i Żeromskiego 50. Na tej nieruchomości wybudował fabrykę z maszynownią, kotłownią i kominem. Plany wyszły spod ręki arch. Gustawa Landau-Gutentegera. W 1897 r. po pożarze trzypiętrowej fabryki papieru i tektury odbudowuje ją, po czym na początku XX w. rozbudowuje wg. planów technologa Joachima Friszmana.

W nocy z 31 marca na 1 kwietnia 1911 r. wielki pożar fabryki waty i składów bawełny B-ci Piotrkowskich przy ulicy Pańskiej 48 (obecnie Żeromskiego). Pomimo wysiłku 300 strażaków walczących z ogniem 15 godzin, spłonęła część składów Eliasza Pańskiego oraz części fabryk Langnera i Silbersteina pod numerem 50.

Po śmierci Eliasza jego córka Helena Brodzka kontynuuje dzieło swego ojca. W okresie międzywojennym w części zakładu dzierżawionej najemcom funkcjonowały m.in. Mechaniczna Mydlarnia Józefa Wójtowicza, Mechaniczna Fabryka Trykotów firmy D. Szajn i S-ka czy Fabryka Wyrobów Pończoszniczych Srula Lande i firma "ESLA" której właścicielami było małżeństwo S i R Lande.

W 1928 r. architekt Wiesław Lisowski sporządził plany modernistycznej willi która została wybudowana przy ul. Gdańskiej 79. Właśnie tutaj "uwiła" sobie gniazdko córka Heleny Brodzkiej, znany prawnik-karnista II RP Irena Brodzka-Rimler.

Podczas okupacji jako Strumpfwarenfabrik "Elsa" Fabryka Wyrobów Pończoszniczych wł. Emil Schell (w latach 1940-1944) przy ulicy Ludendorffstraβe 79. Zakład upaństwowiono 30 IX 1947 r.

Eliasz Pański jako fabrykant posiadający dużo nieruchomości przy obecnej ulicy Żeromskiego został patronem tej ulicy do roku 1926 - kiedy to przyjęto obecną nazwę - Stefana Żeromskiego. Obecnie na posesji istnieje prywatna firma.