Cmentarz w Białej (niem. Bial) leżący przy drodze wojewódzkiej nr 206 (DW206) podzielony jest na dwie części. Pierwsza część to zabytkowy cmentarz ewangelicki z XIX wieku i druga część współczesna użytkowana od zakończenia II wojny światowej. Na zabytkowej części cmentarza pochowani są dawni mieszkańcy miejscowości.

Niestety po wojnie cmentarz został zdewastowany. Nie zachowały się płyty nagrobne, a po żeliwnych krzyżach poza kilkoma wyjątkami pozostały betonowe cokoliki i sterczące z nich fragmenty krzyży.

W tej części cmentarza wzniesiony został pomnik poświęcony poległym mieszkańcom miejscowości na frontach I wojny światowej. Jest to granitowy głaz z płaskorzeźbą hełmu żołnierskiego. Poniżej umieszczona jest tablica inskrypcyjna poświęcona poległym w latach 1914 – 18, nazwiska poległych i data śmierci. Nad inskrypcją motyw militarny – Krzyż Żelazny ( najwyższe niemieckie odznaczenie wojskowe) z gałązkami dębu po bokach (symbol męskości i mądrości).